Een dag uit het leven van een KHN-bestuurder

Maryse François is ondernemer in Utrecht en sinds vierenhalf jaar bestuurslid van Koninklijke Horeca Nederland. “Winkel van Sinkel is hét horecawarenhuis van Utrecht. Het doel is om dat ook te zijn voor Nederland, maar in coronatijd was dat natuurlijk niet de bedoeling en bleef het bij lokaal en regionaal. Met Winkel van Sinkel richten wij ons op één persona, Anne. Een 30-jarige vrouw uit Utrecht zonder kinderen en superambitieus. Bij ons horecawarenhuis heb je in elke ruimte een andere beleving, maar Anne voelt zich in elke ruimte op haar gemak. In het Grandcafé, de Pub, wijnbar Vino, het Restaurant of één van de ruimtes voor een bijeenkomst naar wens”, legt François uit. Als bestuurder zet ze zich in voor de achterban in Utrecht. Niet alleen voor de ondernemers die hetzelfde zijn als zij, maar in de breedste zin: “We vertegenwoordigen ook de hotelsector, een stukje cultuur zoals TivoliVredenburg, dag-horeca, het nachtleven en alles daartussen.”

Vivian den Hollander is één van de jongste bestuursleden van de afdeling WOM (Woerden, Oudewater en Montfoort). In 2012 opende zij de deuren van Restaurant Viviamo, met de ambitie om een Italiaans restaurant van niveau neer te zetten. Geen pizza-pastarestaurant, maar genieten van mooie en creatieve gerechten. Den Hollander: “In coronatijd verschoof de aandacht naar bij de gasten thuis serveren. Als je niet naar ons kan, dan komen we naar jou. We waren druk met zichtbaar zijn en bezorgen. Ondertussen startte ik met ons dochterbedrijf Limoncelloindebus.nl. Dat zorgde voor extra omzet en personeelsuren, zodat ik mijn personeel kon aanhouden. Je doet het samen, dus ik wilde mijn medewerkers graag aanhouden. En daarom kunnen we nu open met een stabiel en prettig team.” Vivian is sinds een half jaar secretaris binnen het lokale bestuur. “Ik zit nu tweeënhalf jaar in het bestuur en leerde veel van mijn medeondernemers. Maar ook deed ik kennis op over routes binnen gemeenten, wetgeving, de weg die je moet volgen voor vergunningen,” aldus van den Hollander. “Normaal ben je heel erg bezig met jezelf en wat je wil bereiken, maar dit dwingt je tot een andere zienswijze. Soms moet je je mening aanpassen, hoe moeilijk dat ook is. Ik leerde anders te kijken en heb vrienden voor het leven gemaakt.”

Arbeidsmarkt en andere speerpunten

Maryse is bij de afdeling Utrecht verantwoordelijk voor het speerpunt arbeidsmarkt. “Met het bestuur hebben we duidelijke speerpunten die zorgvuldig zijn uitgekozen en van essentieel belang zijn. Op dit moment zijn de speerpunten in Utrecht als volgt: het herstel van de coronacrisis, de arbeidsmarkt, zichtbaarheid en verbinding, veilig uitgaan en duurzaamheid. De arbeidsmarkt is een nationaal probleem. Ik zet me in om de juiste partijen te zoeken om dit aan te pakken. Samen met Gemeente Utrecht en instanties als Midden-Utrecht Werkt Door bekijken we wat te doen aan de krapte op de arbeidsmarkt. De achterban, maar ook ik, heeft een grote wens om een makkelijke pool te maken. Zo hebben we de zogenaamde NUG’ers (niet-uitkeringsgerechtigden) niet in kaart en zoeken we een manier hoe we die groep aan kunnen snijden. Het is ook fijn om mensen met een beperking op de arbeidsmarkt aan het werk te krijgen, alleen kost dat moeite en tijd. Nu is het vaak zo ingewikkeld, dat willen we vereenvoudigen. Samen met de gemeente kijken we hoe we dit voor elkaar kunnen krijgen”, vertelt de ondernemer van Winkel van Sinkel.

Alle disciplines vertegenwoordigd

In de afdeling Woerden, Oudewater, Montfoort zijn alle disciplines vertegenwoordigd. “Het lokale bestuur is half vrouw en half man, van alle leeftijden en uit verschillende disciplines. Er zijn restaurateurs, een bestuurslid met een restaurant-hotel, een ondernemer met een kroeg en iemand die zalen heeft en zich richt op partijen. Allemaal hebben we contact met andere ondernemers. Jonge ondernemers bellen mij, kroegeigenaren bellen Pike (eigenaar van café de Pompier in Woerden). Wat horen we? Waar is behoefte aan. Het belangrijkste is goed contact, niet alleen met collega-ondernemers, maar ook om met alle verschillende instituten op goede voet blijven. Op het moment dat er dan een keer een calamiteit is, dan valt het veel makkelijker aan te kaarten. De gemeente betrekt ons andersom weer bij bepaalde evenementen, waar wij officieel niet bij betrokken zijn. Daarnaast komen we als lokaal bestuur vooral op voor gelijkheid van de horeca onderling”, legt Den Hollander uit.

Saamhorigheid

Allebei de ondernemers zijn het eens over de saamhorigheid die ontstaan is in de horeca. Maryse: “Samen word je groter en sterker. Ik geloof in het collectief. Je ziet in Utrecht dat we elkaar nodig hebben als horeca, retail en cultuur. We moeten nog beter met elkaar optrekken, daar word je beter en mooier van.” Ook Vivian den Hollander ziet hoe nauw de band werd door een crisis als dit: “Het verbroedert met de ondernemers onderling, maar geeft ook bewustwording bij de gemeente. Er is een band gecreëerd van waaruit je verder kan werken.”