Eindelijk is daar weer het geluid van klinkende glazen, geroezemoes, pruttelende espressoapparaten, gelach en de bonnenprinter in de keuken die bestellingen uitspuwt na een veel te lange periode van stilte.
Tijdens elke lockdown komt weer het besef bij zovelen dat de horeca een essentiële sector is. De horeca als huiskamer van de samenleving. We brengen mensen samen, we laten mensen verliefd worden, vrienden maken, steun vinden, ontdekken én volwassen worden. Mensen vergaderen, leren én ontwikkelen, vieren, trouwen én rouwen in de horeca.
Die sociaal maatschappelijke rol is een essentiële. We hebben allemaal kunnen zien hoe de lontjes korter worden wanneer men geen ‘uitlaatklep’ heeft. Hoe we ons met al het thuiswerken steeds meer afsluiten en we minder goed weten van elkaar hoe het nu écht gaat. Met een open horeca worden al deze belangrijke sociale contactmomenten weer gefaciliteerd. Zodat men weer even met elkaar bezig kan zijn. Mogelijk gemaakt door ondernemers die van gastvrijheid, ontmoeten én aandacht hun vak hebben gemaakt.
Tijdens de crisis hebben we de kunst van het koken beter leren waarderen. De wijnkennis van een sommelier, het organisatietalent van een cateraar en de, bijna onzichtbare, service van een sublieme kelner. Want ondanks de stijging van de vele (bijna) perfecte thuiskoks en ‘managers’ van (t)huisfeestjes, zijn we nog meer in gaan zien dat dé horeca een vak is, een ambacht. Zowel het product, de omgeving als de beleving.
Ook het straatbeeld klopte niet; winkelend publiek en een gesloten horeca. Deze twee sectoren horen bij elkaar en vullen elkaar aan. Het was dan ook niet zomaar dat winkeliers posters ophingen met ‘winkels open = horeca open’. Samen zorgen deze sectoren voor een beleving. Ook de sociale controle in de avond en nacht is een stuk beter met een horecasector die open is en levendigheid op straat.
Bij horecaondernemers- én medewerkers zit ‘de mens’ in het bloed. Het luisterende oor, het steuntje in de rug, de sociale controle, of soms juist even helemaal niets. Een horecaondernemer is begaan met zijn of haar gasten. De afgelopen 2 jaar was het soms wel eens andersom; en staken de stamgasten juist die horecaondernemer een hart onder de riem. Het halen van een take-away coffee, een haute-cuisine diner aan huis, een afhaal saté bij de buurtkroeg of het kopen van een cadeaubon. Die wisselwerking geeft aan hóe essentieel die éne plek is voor die éne gast. Zoals premier Rutte zei; ‘Nederland heeft jullie gemist’. En wij Nederland ook.
Als mensen zijn we ‘gebouwd’ om samen te komen, samen te zijn. En laat de horeca nu net die plek zijn waar mensen graag samen komen. Om zich even niet alleen te voelen, om samen te lachen, samen te huilen, te vieren en te leren. Dus nooit meer lockdown, nooit meer een sociaal isolement, maar sámen, écht samen leven. In de horeca, als huiskamer van de samenleving. Het kan!
Deze column werd oorspronkelijk gedeeld op deondernemer.nl