Het hoofd boven water houden

Terwijl we als sector nog volop te maken hebben met het virus, deed de natuur er in juli een flinke schep bovenop; de provincie Limburg kreeg te maken met grote wateroverlast en ik stelde mijzelf opnieuw de vraag: “hoeveel kan een mens hebben?”

Na veelvuldig contact met onze lokale bestuurders en een intensieve lobby voor passende steun, stuurde ik met lood in mijn schoenen mijn auto naar Venlo en Roermond, om vervolgens te eindigen in Valkenburg; Limburg bleek keihard geraakt. Overal waar ik kwam raakten de beelden van volledig verwoeste bedrijven en wanhopige ondernemers me diep. Het levenswerk van veel ondernemers (en hun familie) was letterlijk weggestroomd. Het was onvoorstelbaar wat we daar aantroffen.

Maar er was nog iets anders dat indruk op mij maakte. Opnieuw zag ik die ondernemer: krachtig, positief en vol strijdlust. De saamhorigheid was groot en natuurlijk geeft dat energie. Maar hoe kun je na 1,5 jaar corona – op het moment dat het moet gebeuren en je deze ellende over je heen krijgt – nog steeds zóveel vuur hebben? Ik zag ondernemers in actie. Er werd geruimd, er werden afspraken gemaakt met aannemers en leveranciers en de nieuwe plannen vlogen ons om de oren.

Tuurlijk is er angst over het financiële plaatje. Keert de verzekering wel uit? En wanneer komen de noodpakketten? Daarom is het zaak dat de verzekeraars snel over de brug komen en niet verzuipen in hun kleine lettertjes. Ook voor de overheid ligt er een belangrijke taak om ondernemers in de getroffen gebieden te helpen het hoofd boven water te houden.

Onderweg naar huis was er een lach en een traan en realiseerde ik me hoe betrekkelijk alles kan zijn. Toch winnen strijdlust en positiviteit het ook hier, in dit geval van het water.

Robèr Willemsen
Voorzitter Koninklijke Horeca Nederland

Deze column werd oorspronkelijk gepubliceerd in Misset Horeca.