Het is ongelofelijk hoe een onbekend virus ons perspectief op dingen zo snel kan veranderen. Waar we begin maart nog massaal uit eten gingen en uitkeken naar het terrasseizoen, vullen de dagen zich nu met nieuwsberichten over het coronavirus. Mensen met vitale beroepen zetten op dit moment alles op alles om onze samenleving gezond en veilig te houden. En waar we als horeca altijd fungeerden als ‘huiskamer van de samenleving’, proberen mensen er nu thuis zelf het beste van te maken, al is dit voor velen een enorme uitdaging. Naast de enorme impact op de volksgezondheid, zien we met de dag ook de impact op de wereldeconomie toenemen. Daarom hoop ik, dat zodra het vanuit een volksgezondheidsperspectief weer veilig is, we zo snel mogelijk onze deuren weer mogen openen en onze gasten dat unieke thuisgevoel weer mogen bieden.
Als horecaondernemer maak ik me grote zorgen; dit zie ik ook terug bij branchegenoten, leveranciers en medewerkers. De vaste lasten lopen door, terwijl de inkomsten nul zijn. Helaas wachten we als branche nog steeds op antwoorden. In het begin toonde de overheid daadkracht, maar de twijfel neemt toe; geen wonder als je verantwoordelijkheid draagt en voor grote dilemma’s staat. Die twijfel moet worden omgezet in actie. De NOW schiet flink tekort (max. 75% t.o.v. de beloofde 90% compensatie), er zit nauwelijks beweging in de huurproblematiek en banken lijken vergeten te zijn door wie ze tijdens de bankencrisis overeind zijn gehouden. Om een grote faillissementsgolf te voorkomen, moet de overheid per direct doorpakken.
Hoe kunnen horecabedrijven exploitabel zijn in een 1,5 meter-economie? Dat is praktisch gezien onmogelijk en wat mij betreft zeker niet het nieuwe ‘normaal’. Den Haag durft geen echte discussie te voeren en schuift de verantwoordelijkheid af op de samenleving. Wat gebeurt er als we mensen nog langer binnen houden? Dan gaat in veel sectoren het licht uit en kan twee derde van alle horecazaken per 1 juli zijn deuren sluiten. Wat gebeurt er als we open gaan? De horeca zorgt voor het ultieme huiskamergevoel, maar is een kroeg nog wel een kroeg als je ‘social distancing’ moet toepassen? We moeten geen tijd verspillen aan de uitwerking van iets wat op voorhand al ten dode is opgeschreven. We hebben drie opties: scenario vol open, scenario grotendeels dicht met ruim compensatie pakket, of scenario horecabranche failliet met alle gevolgen van dien. Een duivels dilemma …
Blijf gezond en blijf sterk!