Wat als je een rits aan succesvolle hotels verkoopt, zodat je in een nieuw hotel jongeren met afstand tot de arbeidsmarkt kunt inzetten? Evelien Roggeveen (54) en haar man Jan deden het – en niet zonder reden. “Ik zag hoeveel moeite mijn zoon had om een stageplek te vinden en toen dacht ik: wij hebben toch hotels?”

Evelien komt uit een ondernemersgezin in Rijnsburg. Het gezin zit al zeker 30 jaar in de hotellerie. Samen met haar zus runde ze vanaf 2013 vijf hotels in Noordwijk, Zoetermeer, Den Haag en Leiden. Tót ze besloot uit de zaak te stappen om deze doelgroep jongeren aan een stageplek of baan te helpen met haar eigen hotel Two Brothers Hotel Company aan de boulevard in Noordwijk. Niet zonder reden trouwens, want zoons Luca en Joshua hebben allebei een vorm van autisme en zijn de reden achter deze wending.

Stap voor stap

“Door mijn zoons ben ik ervaringsdeskundige van kinderen met een vorm van autisme,” legt Evelien uit. “Onze oudste zat op de Leo Kannerschool. Een school die speciaal onderwijs biedt aan kinderen met autisme. We werken bij Two Brothers met jongeren met een vorm van autisme. Dat betekent dat ze wel een gemiddelde intelligentie hebben. Anders kom je uit bij een Brownies&downies-concept en dat is weer een andere tak van sport." Het werken op deze manier begon met haar zoon Luca. "Luca kreeg na het oprichten van het eerste hotel een mooie stageplek bij ons in het bedrijf. Hij begon bij de technische dienst en inmiddels heeft hij een vaste job. In de tussentijd haalde hij zijn entreebewijs. Hij werkt nu vijf dagen per week en zo’n vijf uur per dag. Dat gaan we stukje bij beetje opbouwen. Sinds deze maand heeft hij ook zijn rijbewijs. Met deze jongeren werk je stapsgewijs. Als we zien dat ze het aankunnen, zetten we weer een stap en zo maken ze progressie. In Noordwijk werken we nu ongeveer met tien jongeren, parttime en fulltime. Inmiddels hebben we een samenwerking met de Leo Kannerschool, GGZ en Provalu, maar ook ouders weten ons zelf te vinden.”

Begrip, tijd en energie

Evelien en Jan richten zich met hun hotel allereerst op jongeren die een stageplaats nodig hebben. “Het is ongekend hoeveel vraag ernaar is, maar je moet het wel dragen als werkgever. Zonder een bepaalde sympathie of empathie voor deze mensen werkt het niet. Het vraagt meer begrip, tijd, energie en begeleiding. Achter de frontoffice werken we nog niet met de jongeren, maar in het restaurant, bij de technische dienst en in de schoonmaak wel. We vertellen bij een sollicitatie van een nieuwe werknemer altijd dat we met doelgroepjongeren werken. Mensen willen dit juist vaak, omdat ze naast geld verdienen ook iets voor hun medemens willen doen. We nemen mensen hier dan ook op aan, en als je dat niet ziet zitten, pas je niet in ons team.”

Iets anders dan groenvoorziening

De eigenaresse van het Two Brothers Hotel leeft op als ze over haar medewerker Jort vertelt. “Hij kwam vijf jaar geleden bij ons binnen in het Ibis Hotel. Ik was toen al bezig met ontdekken hoe het allemaal werkte. Jort was in zichzelf gekeerd en introvert, maar wilde met alle geweld de horeca in. Toen ik ons concept in Noordwijk begon, nam ik hem mee. Nu drie jaar verder, is hij de chef van het serreterras in ons restaurant. Het is echt zijn terras en zijn ding. Jort loopt daar, spreekt mensen aan, neemt tafels op en komt helemaal tot bloei. Hij voelt zich gewaardeerd en dat geeft weer vertrouwen. Het geeft jongeren de kans om in de wereld te staan. Vroeger verdwenen ze in de groenvoorziening of het vakkenvullen. Het is nu een belangrijke stap in hospitality om zo ook in het sociale leven betrokken te worden.”

Niet voor iedereen

Bij Two Brothers krijgen de jongeren intensieve begeleiding. “Dat moet wel. Werken met deze jongeren is niet voor iedereen weggelegd. Je moet motivatie hebben of betrokken zijn. Ik weet wat wel en wat niet werkt, door mijn eigen ervaring. Ik kom uit een ondernemersgezin en ben me natuurlijk bewust van het feit dat de schoorsteen moet roken. Het draait eerst om centen, maar het is mooi als je daarnaast een maatschappelijk doel hebt. In de huidige maatschappij is nog maar zo weinig plek voor maatwerk. Met begrip kom je zo’n eind. Natuurlijk doen wij ook drie stappen vooruit en een stap terug, het zijn niet alleen maar succesverhalen. Maar uiteindelijk geeft het zoveel energie als het lukt,” vertelt Evelien trots. “Ik had geen bedrijfsplan, het kwam echt uit mijn hart. We werken natuurlijk niet alleen met jongeren met autisme, dan wordt het een veel te gezellige boel. De balans is belangrijk. Twee keer per jaar zitten we samen met al onze medewerkers. We leggen uit hoe het autismebrein werkt, waar ze tegenaan lopen en we sparren met elkaar. Hoe brengen we onze informatie op een speelse manier over? Zo maken we samen stappen en helpen we deze jongeren.”

Met passie en plezier

Evelien en Jan geven niet alleen de jongeren via scholen een kans, maar krijgen ook telefoontjes van ouders. “Veel ouders bellen ons op. Soms met kinderen van veertien of vijftien jaar die thuis op de bank zitten, omdat het op school niet werkt. ‘Ben je gek,’ is dan altijd mijn reactie. Laat ze maar komen, hier kunnen ze afwassen. We geven ze een doel en structuur in de dag. De vraag groeit, en wij hebben aan twee afwassers in Noordwijk nu natuurlijk wel genoeg, dus proberen we ze in ons andere hotel onder te brengen. Ik had gewoon door kunnen gaan met onze andere hotels, het was een makkelijk leventje. Maar mijn man en ik zijn zo blij dat we de omzwaai maakten. ’s Avonds op het kussen bespreken we nog dingen en ’s ochtends vroeg gaat het verder. Als je een passie hebt, dan moet je er iets mee doen. En als je iets met plezier doet, dan komt het succes vanzelf.”